دختر حمزه بن عبدالمطلب بود. صاحب الاصابه از کتاب المحبر ابوجعفر بن حبیب نویسد: هنگامی که رسول اکرم از عمرۀ قضا برمیگشت، امامه پیش آمد و از گور پدرش پرسیدن گرفت. چون این خبر به حسان بن ثابت رسید ابیات زیر را سرود: تسائل عن قرم هجان سمیدع لدی الناس مغوار الصباح جسور فقلت لها ان الشهاده راحه و رضوان رب ما اقام غفور دعاه اله الخلق ذوالعرش دعوه الی جنه فیها رضا و سرور. اسم او را عماره نیز گفته اند. (الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 13)
