عمر بن محمد بن علی مکنی به ابوالقاسم از دانشمندان و فاضلان قرن هفتم هجری است. بزهد و تقوی معروف به وده و مدتی قاضی القضاتی فارس را بعهده داشته است. خرقۀ تصوف از شیخ حجهالدین ابهری گرفته بوده است. (شیرازنامه ص 136). وفات وی بسال 675 هجری قمری اتفاق افتاده و در مدرسه مقربیۀ شیراز مدفون گردیده است. (از شدالازار چ تهران ص 294). این شخص پدر قاضی ناصرالدین عبدالله بیضاوی است. صاحب تفسیر معروف و نظام التواریخ است. (از حواشی همان کتاب ص 294)
