حکیم صدرالدین مسیح الزمان. متوفی در حدود 1032 هجری قمری در تذکره ها بنسبتهای گوناگون از قبیل قمی، هندی و کاشانی یاد شده است. وی از پزشکان عهد جهانگیر پادشاه بود. بهند رفت و در نزد جهانگیر مقرب گردید. آنگاه به سفر حج شتافت و پس از مراجعت درگذشت. این بیت از اوست: بر گل فتاد چشم تو در عالم خمار کیفیت از شراب فزون شد گلاب را. رجوع به تذکرۀ صبح گلشن ص 35 و فرهنگ سخنوران و الذریعه ذیل دیوان الهی قمی شود
