قلعه ای است در آذربایجان. (مرآت البلدان ج 1 ص 95). قلعۀ استواری است از توابع نخچوان. (نزهه القلوب چ لیدن ص 89). در تاریخ مغول این قلعه بصورت النجک و در جهانگشای جوینی (چ لیدن ج 2 ص 157) بصورت النجه ضبط شده است و رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج 2 و 3 و 4 و تاریخ گزیده چ لندن ص 478 و تاریخ مغول ص 118 و جهانگشای جوینی صفحۀ مذکور و هم ’النجک’ و ’النجه’ شود
