آن است از فلک که بدو آن سطح رسد که موازی است افق حسی را و مرکز زمین را بگذرد. و میان هر دو افق (حسی وحقیقی) بس چیز نبود چون کره ای بزرگ باشد ولیکن ناپیدا شود. و چون کره خود بود آنچه میان هر دو افق است بزرگ بود و افق حقیقی کره را بدو نیم کند. (التفهیم ص 62). افق حقیقی دایرۀ عظیمه ایست که دو قطبش دو نقطۀ سمت الرأس و سمت القدم و خط واصل میان این دونقطه بر آن عمود باشد و بحکم اینکه عظیم است کره رابدونیم میکند. (از حاشیۀ التفهیم چ همایی ص 62)
