معنی افتراکاری
- افتراکاری(اِ تِ)
- عادت به بهتان ورسوا کردن. (ناظم الاطباء). بهتان گوئی. (آنندراج) ، سخت کوشیدن در دویدن چندان که از تیزی سرعت بشگفت آورد مردم را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یقال: ’مر یفتلق فی عدوه’، ای یأتی بالعجب من شدته. (اقرب الموارد). عجب آوردن در دویدن و آنچه بدان ماند. (المصادر زوزنی)