معنی اعتیاص اعتیاص(کِ) دشوار شدن کار بر کسی. (از منتهی الارب) (آنندراج). دشوار گردیدن بر شخص کاری. (ناظم الاطباء). یقال: اعتاص الامر علیه اعتیاصاً، دشوار گردید بر وی کار. (منتهی الارب). لغت نامه دهخدا
