وی شاعر عصر صفوی بوده. در تذکره ها نام وی نیامده و چنانکه خود او در پایان دیوان خویش تصریح کرده نامش بوداق بوده و نیز ازابیات وی برمی آید که بسال 991 هجری قمری متولد شده است. نسخۀ خطی دیوان وی در کتاب خانه مدرسه سپهسالار بشمارۀ 515 موجود است که دارای قصاید و غزلیات و قطعات و مثنوی و رباعیات می باشد. در آغاز دیوان که بسال 1030 هجری قمری نوشته شده دیباچه ای بنثر دارد و در آغاز غزلیات وی نیز دیباچۀ دیگر منثوری است. از ابیات نسخۀ مزبور معلوم می شود که شاعر تا سال 1061 ه. ق. زنده بوده و در آن هنگام 70 سال داشته است. وی در این بیت تصریح کرده است که اصل او از شیراز است: گر نیم یونانی اما اصلم از شیراز بس کو حکیمی تا ز فضلم مایۀ حکمت برد... از برخی از ابیاتی که در دیوان وی هست معلوم می شود که وی در تاریخ 1012 هجری قمری 21 ساله بوده است. اظهری هر یک از قصاید خویش را بنامهایی بدین سان نامگذاری کرده است: ضیاءالقلوب، منتخب النفایس، تحفهالخیال، امواج العباد و جز اینها. شاعر از اظهری دیگری که در اصفهان می زیسته و تخلص وی را بخود اختصاص داده بدین سان شکایت آغازکرده است: قریب پنجه سال است کین تخلص من به اظهری شده در روزگار افسانه ز حال غرۀ بی دانشی، ابوجهلی که در فرایض اسلام هست بیگانه بخود تخلص من بسته از تهی مغزی که تا بگویند او نیز هست فرزانه. (از فهرست کتاب خانه مدرسه سپهسالار ج 2 ص 561). رجوع به همان صفحه و صفحۀ بعد و الذریعه ذیل اظهری شیرازی شود
