سمرقندی، سیدمعین الدین. از شاعران و عالمان عصر خود بود و بسال 595 هجری قمری در سمرقند درگذشت. از اوست: یک شب به سوز روز کن و صبحدم برس جایی که نیست درد سر هیچ روز و شب روزی هزار چهرۀ گلگون بزخم دست نیلی شده ست زین فلک نیل گون سلب این از فلک بنالد و با من کند عنا وآن از جهان برنجد و بر من کند غضب گاهی حکیم خواند و گاهی دروغگو امروز بوتراب و دگر روز بولهب. (از ریحانهالادب) ، دور شدن. (منتهی الارب). اشص ّ فلان، ابعد. (اقرب الموارد) ، کم شدن شیر شتر و گوسفند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
