معنی اشر اشر(اَ شَرر) خودپسند و ستیزنده. (غیاث). بدکار. گاهی بمعنی شرّیعنی بدتر استعمال شود: و اشرّ ما یکون السمک اوخمه و ابطؤه نزولاً اذا اجمع مع البیض. (ابن البیطار) لغت نامه دهخدا