عمادالدین محمد بن الحسن بن علی القرشی الاموی الاسنوی الاشعری. برادر شیخ جمال الدین اسنوی سابق الذکر است. مولد وی سال 695 هجری قمری است. او فقیه و امام در اصلین و خلاف و جدل و تصوّف و نظار و بحاث و مردی بی تکلف بود. نزد پدر خویش فقه و فرائض و حساب آموخت و در این علوم مهارت یافت و سپس بقاهره رفت و از مشایخ آن شهر و در حماه از شرف بارزی کسب علم کرد. ترجمه برادر خویش را در طبقات خود آورده و ثنای بسیار گفته، از آنجمله گوید: و لم یکن له فی الاصلین و الخلاف و الجدل نظیر بل و لا من یقاربه فی ذلک. او راست: مختصری در علم جدل بنام المعتبر فی علم النظر. و حیاهالقلوب فی التصوف. وی بشرح منهاج بیضاوی شروع کرد و گویند برادر وی آنرا کامل کرد. بسال 764 درگذشت و در تربت برادر بمقبرۀ صوفیه مدفون شد. از آثار او حیاهالقلوب فی کیفیهالوصول الی المحبوب (در تصوف) در هامش قوت القلوب فی معامله المحبوب تألیف ابی طالب مکی و آن در مصر بسال 1310 هجری قمری طبع شده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 446 و 447)
