ابواسحاق افندی زاده محمد بن شیخ الاسلام ابواسحاق اسماعیل افندی. وی یکی از علمای نامدار عثمانی بود و در زمان سلطان محمودخان اوّل میزیست و اسعدافندی برادر شیخ الاسلام افندی است. مولد اسعدافندی سنۀ 1096 ه. ق. است. او پس از اکمال دروس وقت در نزد پدر و دانشمندان دیگر در زمرۀ مدرسان داخل شد (بسال 1122 ه. ق.) و در زمان مشیخت پدر خویش، مأموریت تفتیش و امانت فتوی را داشت و بعد بسمت قاضی سالونیک و سپس قاضی مکه منصوب شد. در زمان شیخ الاسلامی برادر خود با حفظ مقام سابق در سفراطۀ کبیر (بلوک اطه ؟) و بلگراد قاضی اردو بود و در نتیجۀ حسن خدمت و قابلیت و کفایت در سنۀ 1157 قاصی عسکر روم ایلی گردید و در سنۀ 1161 بمسند مشیخت ترفیع یافت و در ماه شعبان سال بعد معزول شد و از راه شام برفتن بمکه و اقامت در آن شهر مأمور گردید و سپس اقامتگاه وی را به گلیبولی تبدیل کردند و پس از مدتی به عودت او به استانبول و اقامت در کوی انجیر موافقت شد. وی در سنۀ 1166 درگذشت و جسد او را نزدیک پدر مدفون ساختند. اسعدافندی از اهل علم و فضل و شاعر و ادیب کامل بود و در فن موسیقی مهارت تام داشت. او راست: کتاب لهجهاللغات. و بر سورۀ ’یس’ و آیهالکرسی و برخی دیگر از سور قرآن کریم تفسیری نگاشته و نظیره ای بر اطواق الذهب زمخشری دارد و دو رساله بعنوان ’بلبل نامه’ و ’تذکرۀ خوانندگان’ نوشته و اشعار لطیف از خود بیادگار گذاشته و بعض قصائد عربی را تخمیس کرده و دو قصیدۀ موسوم به همزیه و لامیه نیز دارد. (قاموس الاعلام ترکی) ، اسب پیشانی سفید. (منتهی الارب). آن اسب که همه پیشانی وی سپید بود. (مهذب الاسماء)