ابن (حاج) اسماعیل شوشتری دزفولی کاظمی. فقیه اصولی محقق مدقق متتبع. از اکابر علمای امامیه در اوایل قرن سیزدهم هجری از تلامذۀ آقاباقر بهبهانی و سیدمهدی بحرالعلوم وپدر زن شیخ جعفر کاشف الغطاء. و اجازۀ روایت هم از ایشان داشت و سیدعبدالله شبر نیز از او اجازه داشته است. او راست: 1- کشف القناع عن وجوه حجیه الاجماع که در تهران بچاپ سنگی رسیده است. 2- اللؤلؤ المسجورفی معنی الطهور. 3- مستطرفات من الکلام. 4- مقابس الانوار و نفائس الابرار فی احکام النبی المختار و عترته الاطهار. که غایت فضل و احاطۀ فقهیه و کثرت اطلاع او از اقوال و ادله را برهانی قاطع است و در اول آن مقداری از تراجم و شرح حال اکابر علماء عهد کلینی تا زمان خود را نگاشته است. 5- منهج الحقیق فی حکمی التوسعه و التضییق و غیر اینها و وفات صاحب مقابس بسال 1234 ه. ق. است. سیدباقر بن سیدابراهیم کاظمی هم درمرثیۀ شیخ اسدالله و تسلیت شیخ موسی کاشف الغطاء قصیده ای دارد و در آخر آن مطابق همین تاریخ 1234 ه. ق. (غرلد) مادۀ تاریخ گفته است. وفات او در نجف واقع و در مقبرۀ پدر زن خود شیخ جعفر کاشف الغطاء مدفون است. (ریحانه الادب ج 2 ص 445) (روضات الجنات ص 28)
