معنی استیام استیام (مَ لِ پَ رَ) بها کردن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). در بیع مکاس کردن. (زوزنی). و متعدی به علی و باء شود. یقال: استام علیها و بها. (منتهی الارب). لغت نامه دهخدا
