معنی استوارکار استوارکار(اُ تُ) محکم کار. آنکه شغلش بر بنیادی متین باشد. حکیم. (دهار) (منتهی الارب). سنبر. (منتهی الارب). حازم: زین استوارکار وزیر خجسته پی این دولت خجسته چو کوه استوار باد. مسعودسعد. لغت نامه دهخدا
