معنی استبطان استبطان(گُ کُ نَنْ دَ / دِ) استبطان امر کسی، محرم راز او شدن: استبطن امره. (از منتهی الارب) ، تم ّ و تمه خواستن از کسی. (منتهی الارب) ، استتمام نعمت، تمام نعمت خواستن. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
