معنی استبذ استبذ(اَ تَ بَ) عنوان رئیس تشریفات دربار ساسانیان از زمان قباد. (ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه یاسمی ص 85 و 247) ، نیکو شدن حال کسی بعد از لاغری و سختی. (منتهی الارب). و به من متعدی شود لغت نامه دهخدا
