نام کوهیست بسیار بلند و رفیع. (برهان) (جهانگیری). این کوه در بندهش فصل 12 بندهای 29 و 36 اسپروچ یاد شده و همانست که یونانیان آن را زاگرس خوانده اند. (یشتها تألیف پورداود ج 1 ص 190) : همی رفت آن شاه گیتی فروز بزد گاه در پیش کوه اسپروز. فردوسی. همی گفت کاوس لشکرفروز ببرگاه تا پیش کوه اسپروز. فردوسی. چو با درد و با رنج و غم دید روز بیامد دمان تا بکوه اسپروز. فردوسی. نیاسود تیره شب و پاک روز همی راند تا پیش کوه اسپروز. فردوسی
