بالدمرو. یکی از رجال معروف اسپانیول. مولد 1792 میلادی پدر او چرخ کشی فقیر بوده. در سال 1808 داوطلبانه بخدمت نظام درآمده عازم پرو گردید و در سال 1824 میلادی با رتبۀ سرداری و ثروت بسیار به اسپانیا بازگشت. در سنۀ 1832 طرفداری ملکه ایزابلا و نایبهالسلطنۀ او ماریه کریستینه اختیار کرد، دون کارلوس و طرفدارانش را مغلوب و به بیرون رفتن از اسپانیا مجبور ساخت و در ازاء این خدمت به رتبۀ مشیری و مقام دوکی نایل گشت. در سال 1840 میلادی بتشکیل کابینه مأمور شده و یک سال بعد حائز مقام نایب السلطنۀ ملکه (ایزابل) شده و تا رشد قانونی ملکه یعنی سنۀ 1842 کشور اسپانیا را اداره کرد و آتش بلواهای بسیاری را فرونشاند و سپس عازم انگلستان گردید و در سنۀ 1847 باز به اسپانیول عودت کرد و در سال 1854 دوباره رئیس هیأت وکلا گردید و در سنۀ 1865 میلادی استعفا داده و بزراعت و فلاحت مزارع خود مشغول شد و در سال 1879 در همانجا وفات یافت. او مردی آزادمنش و حرّیت طلب بود. (قاموس الاعلام ترکی)
