معنی ازدهاء - لغت نامه دهخدا
معنی ازدهاء
- ازدهاء
(وَ) - کبر و ناز کردن. تکبر کردن. (منتهی الارب) ، افزون شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب). زیاده شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج).
- ازدیاد ترشح، افزونی ترابیدن.
- ازدیاد ترشح شیر، بسیاری ترابیدن شیر.
- ازدیاد تنمیه، فزونی بالش و گوالش.
- ازدیاد تنمیۀ بافتۀ زنبوری، بیماری ای است در چشم.
- ازدیاد تنمیۀ غدۀوزی، بزرگ شدن پرستات.
- ازدیاد خون حیض، کثرهالطمث.
- ازدیاد قوت، فزونی غیرعادی نیرو
لغت نامه دهخدا