ابن البیطار، . اریباسیس. اریباسیوس. (الجماهر بیرونی) (تاریخ الحکمای قفطی) (الفهرست) (عیون الانباء) (ابن البیطار) (ذخیرۀ خوارزمشاهی). طبیبی یونانی در مائۀ چهارم میلادی. وی از پیوستگان یولیانوس عظیم الروم بود. مولد وی فرغامس در حدود 325 میلادی و وفات در حدود 400 میلادی وی تلمیذ زنن قبرسی است. یولیانوس او را با خود بناحیت گل برد (355) و چون بامپراطوری رسید (361) اریباسیوس را ضابط مالیۀ قسطنطنیه کرد. پس از مرگ یولیانوس (363) ، والنتینین و والانس، او را مورد بی اعتنائی قرار داده تبعید کردند. وی در میان برابره شهرتی بسیار کسب کرد و بدین جهت امپراطوران او را احضار کردند. او راست: دائره المعارف طبی عصر بنام ((مجموعۀ فنون طب)). سونپسیس که خلاصۀ مجموعۀ اول است (1554). اپریستا یاادویه ای که تهیه آنها سهل است (1558) و نیز اشتباهاً کتابی در باب قواعد بقراط بزبان لاتینی بدو نسبت کرده اند که در پاریس 1533 منتشر شده. وی غدد ترشح زیر زبان را کشف کرد. از کتب اریباسیوس ظاهراً بعربی بسیار نقل شده است و متطببین ما از جمله صاحب ذخیرۀ خوارزمشاهی و ابن البیطار ازاقوال او بسیار نقل کنند. مؤلفین اسلامی دو ((اریباسیوس)) را یاد کرده اند: اریباسیوس طبیب اسکندرانی پس از یحیی النحوی در آغاز رواج شریعت اسلامیه در دیار مصر و او فاضل و در صناعت طب مصنف بود. او راست عدّه ای کنانیش که در بین اهل این صناعت مشهور است و اریباسیوس بصاحب الکنانیش معروف است. (تاریخ الحکماء قفطی ص 56). و او همان طبیب یولیانوس است و ابن ابی اصیبعه گوید او راست: کتاب الی ابنه اسطاث. تسع مقالات. کتاب مزج الاحشاء. مقاله کتاب الادویه المستعمله. کتاب السبعین مقاله. (عیون الانباء ج 1 ص 103). و رجوع بهمان کتاب ج 1 ص 10 و 87 و ج 2 ص 100 شود.
