معنی ارضه ارضه (اُ ضَ) گیاه بسیار. ارضه، از جای خویش حرکت نکردن و لازم گرفتن آن و ستهیدن در آن: ارط فی مقعده. (منتهی الأرب) ، بانگ کردن. (تاج المصادر بیهقی) لغت نامه دهخدا
