معنی ارص ارص (اَ رَص ص) آنکه دندانها نزدیک یکدیگر دارد. تنگ دندان. آنکه دندان بهم پیوسته دارد. الص ّ. ناگشاده دندان. مؤنث: رصّاء. ج، رص ّ. (مهذب الاسماء) لغت نامه دهخدا
