قورینائی. (تاریخ الحکمای قفطی ص 25). یا ارسطیفس الرفنی یا ارسطیفوس قورینائی. (طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی). قفطی گوید: وی از اهل قورینا بود و گویند قورینا در قدیم همان رفینۀ شام نزدیک حمص بود. والله اعلم. و من مکتوبی از او دیدم که این رفنی را از فلاسفۀ یونان یاد کرده اند و او را پیروانی بود و فلسفۀ او فلسفۀ اولیه است پیش ازآنکه فلسفه تحقق یابد و فرقۀ او از فرق هفتگانه ایست که ما در ترجمه افلاطون آورده ایم و اصحاب او را ((قورینائیین)) خوانند منسوب بشهر قورینا و فلسفۀ آنان در ازمنۀ بعد از یادها برفت. زیرا فلسفۀ مشائین استحکام یافت. او راست: کتاب الجبر معروف به حدود و ابوالوفامحمد بن محمدالحاسب آنرا نقل و اصلاح کرده است و نیز ابوالوفا شرحی بر این کتاب دارد که در آن مسائل را با براهین هندسی تعلیل کرده است و هم او راست کتاب قسمهالاعداد. (تاریخ الحکماء چ لیبسک ص 70). تولد او در قورینا به سال 390 قبل از میلاد بود و او تلمیذ سقراطو مؤسس نحلۀ قورینائیین است. وی عقاید سقراط را در امر اهمال عقاید و افکار سلف و توسعۀ شخصیت اخلاقی را غایت زندگی دانستن، محترم میشمرد ولی درباره اصول اخلاقی با او موافق نبود و لذت را غایت همه اعمال بشری میدانست و هدف او جلب لذت و دفع الم بود. چون ارسطیفس بمداهنه های درباری آشنا بود، قسمتی از عمر خود را در صقلیه در دربار دو تن از طاغیه های آنجا موسوم به دنیس گذرانید. دیوجانس او را سگ درباری مینامید. مؤلف کشف الظنون نام او را ارسطیقوس الیونانی آرد و کتاب قسمهالاعداد و کتاب الجبر او را نیز نام می برد. و رجوع به ابرخس الزفنی در همین لغت نامه شود
