در اوستا، اشه وهیشته و در پهلوی ارت وهیشت مرکب از دو جزء است: اول ارته به معنی درستی و راستی و پاکی و تقدس. دوم وهیشته صفت عالی از وه به معنی به و خوبست و کلمه مرکب به معنی بهترین راستی است. مؤلف برهان آرد: معنی ترکیبی این لغت به معنی مانند بهشت باشد چه ارد به معنی شبیه و مانند آمده است و چون این ماه وسط فصل بهار است و نباتات در غایت نشو و نما و گلها و ریاحین تمام شکفته و هوا در نهایت اعتدال، بنابراین اردیبهشت خوانند (!). رجوع به شمس اللغات و جهانگیری و غیاث اللغات شود. و بیرونی در آثارالباقیه (ص 219) آرد: و معنی هذاالاسم الصدق خیر و قیل بل هو منتهی الخیر.
