شیرازی، ابن عبدالوارث بن علی شیرازی، مکنی به ابوالقاسم و معروف به ابن بوذی، مورخ و از ثقات حافظان حدیث بود. وی در خراسان، عراق، حرمین، یمن، مصر، شام، الجزیره، فارس و جبال استماع حدیث کرد. کتاب ’تاریخ شیراز’از اوست و احادیثی نیز نقل کرد. سرانجام به سال 485هجری قمری به مرو درگذشت. (اعلام زرکلی چ 2 ج 9 ص 61)
