در اساطیر یونان پسر کائو و شب، و بقول دیگر، برادر شب است که با او ازدواج کرد و از ایشان اثیر (اتر) و روز پدید آمد. هی ژن، تقدیر و سرنوشت، مرگ، خواب، اوهام، ستیکس و پارک ها را نیز در زمرۀ فرزندان او آورده است. ارب با تیتان ها بجنگید و زاوش او را بدوزخ افکند. شعرای قدیم عموماً ارب را در ظلمات دوزخ یاد میکنند. در نظر شعرای یونان ارب ناحیتی است در زیر زمین که در آن گروهی از اموات مسکن دارند و آن مأوائی موقت است و مردگان در آنجا کفارۀ گناهان خویش دهند. اغلب ارب را با دوزخ مشتبه کرده اند. بنابر اشعار منسوب به همر، مدخل ارب در اقصی مغرب در کشور سیمیریان است، فزون گردانیدن چیزی را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، افزون شدن. افزون شدن بر کسی، بیزار کردن و ناراحت نمودن. (از اقرب الموارد) ، داخل ’ربی’، یعنی زمین مرتفع شدن
