ابن محمد الصاوی (1175-1241 هجری قمری). العارف باﷲ الشیخ احمد بن محمد الصاوی المالکی الخلوتی. مولده فی صاع الحجر بشاطی النیل من اقلیم الغربیه بمصر و کان والده من کبار الاولیاء. حفظ القرآن فی بلده ثم انتقل الی الجامع الازهر فی طلب العلم و ذلک سنه 1187. و او را مؤلفات عدیدۀ غیرمطبوعه است و از جمله کتب مطبوعۀ اوست: 1- الاسرار الربانیه و الفیوضات الرحمانیه علی الصلوات الدردیریه، و آن در مطبعه المیمنیه به سال 1305 ه.ق. بطبع رسیده است. 2- بلغه السالک لأقرب المسالک، و آن حاشیه ای است بر شرح الصغیر اقرب المسالک سیدی احمد الدردیر (فقه مالک) در بولاق به سال 1289 و در مصر1299 در دو جزء و در المطبعه الخیریه بسالهای 1310 و 1323 ه.ق. بطبع رسیده است. 3- حاشیه بر تفسیر الجلالین - أولها: الحمد ﷲ الذی انزل الفرقان مصدقاً لمن بین یدیه هدی و بشری للمتقین و بحاشیۀ آن تفسیر مذکور درچهار جزء که در بولاق به سال 1295 و نیز در چهار جزءدر مطبعهالشرفیه به سال 1327 ه.ق. بطبع رسیده است. 4- حاشیه علی شرح الخریده البهیه للشیخ احمد الدردیر، چاپ سنگی در مصر به سال 1285 و طبع حروفی بسال های 1291 و 1303 و در مطبعۀ عبدالرزاق به سال 1307 ه.ق. بطبع رسیده است. 5- حاشیه لشرح تحفه الاخوان فی علم البیان. انظر البولاقی (الشیخ علی). تبیان البیان علی حاشیه العلامه الصاوی لشرح تحفه الاخوان. 6- شرح منظومه الدردیر لأسمأاﷲ الحسنی، و آن در مصر... بطبع رسیده است. (معجم المطبوعات)
