بحرانی. صاحب روضات آرد: واو احمد بن محمد بن یوسف خطی بحرانی در اول و ثانی است. شیخ یوسف ذکر او آورده گوید: وی علاّمۀ فهامه و زاهدی عابد، ورع، تقی و کریم بود و تصانیف او دال بر علو قدر او در معقول و منقول و فروع و اصول و دقت نظر و حدت خاطر و مزید بلاغت و فصاحت در تقریر و تحریر اوست و بعقیدۀ من او افضل علماء بحرین است و صاحب ذخیره هفته ای دوبار بجهت مذاکره و استفاده با او خلوت میکرد چنانکه با محقق خوانساری شارح دروس همین شیوه داشت و نیز در اغلب لیالی در ایام اقامت احمد در خانه وی به اصفهان از او مستفیض میشد و علامۀ مجلسی در اجازه ای که بنام او کرده است پس از شطری از القاب او گوید: فوجدته بحراً زاخراً فی العلم لایساجل و القیته حبراً ماهراً فی الفضل لایفاضل و او شیخ شیخ سلیمان بن عبدالله ماحوزی بحرانی صاحب بلغهالرجال است و احمدراست: کتاب مصنف ریاض الدلائل و حیاض المسائل در فقه وصاحب ریاض المسائل فی شرح النافع اسم کتاب خود را ازهمین کتاب اقتباس کرده است و نیز او راست: رساله فی عینیه صلوه الجمعه در ردّ بر رسالۀ شیخ سلیمان بن علی بن ابی ظبیه شاخوری در حرمت آن و رساله فی استقلال الاب بولایه البکر الرشید و دو رساله در منطق و رساله فی البداء و غیر آن. و او در حیات پدر با دو برادر خویش بطاعون عراق در سال 1102 هجری قمری درگذشت و بجوار کاظمین علیهم االسلام مدفون شد. (روضات الجنات ص 24)