معنی اثئیه اثئیه(اُ ئی یَ) اثبیّه. جماعت، پاداش دادن. (تاج المصادر بیهقی) : اثابه اﷲ. (منتهی الارب) ، بشتافتن، فربه شدن پس از لاغری از مرض، اعاده کردن چیزی. (منتهی الارب) ، به اعتدال مزاج بازآمدن. به شدن از بیماری. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
