ابن معذر. یکی از شعرای ابتداء دولت اموی است. او به اکابر و ملوک نپیوست و در قبیلۀ خویش میزیست واشعاری نهایت دلنشین دارد و از جمله این دو بیت از مرثیۀ بلیغۀ او که در وفات برادر خویش گفته است: تطاول لیلی لم انمه تقلباً کأن ّ فراشی حال من دونه الجمر فان تکن الایام فرقن بیننا فقد بان منّی فی تذکره العذر. (از قاموس الاعلام)
