ابن ایوب بن یوسف بن حسن همدانی، مکنی به ابویعقوب. متولد سال 441 هجری قمری زاهدی از متصوفه بود. در بغداد تحصیل کرد و در سال 506 هجری قمری دوباره بدان شهر آمد و به وعظ پرداخت. مردم به گرمی از او استقبال کردند. او در یکی از روستاهای هرات به سال 535 هجری قمری درگذشت. از جمله آثار وی این کتب را می توان نام برد: 1- منازل السالکین. 2- زینهالحیات که هر دو در تصوف و عرفان است.
