نام وی رزین بن زندور، و ملقب به عروضی و مکنی به ابونصر است. او شاعری است که اوزان تازه و غریبی از عروض را بکار میبرد و در این راه از استاد خود عبدالله بن هارون پیروی میکرد. رزین از موالی طیفور بن منصور حمیری، خال مهدی خلیفه بشمار میرفت و در بغداد سکونت داشت. او را با ’عنان’ شاعره اخبار و معارضاتی است. وی بسال 247 ه. ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی از ارشاد الاریب و الورقه)
