نام او ابونصر خصیب بن عبدالحمید بن ضحاک. جرجانی الاصل و صاحب مصر، اصلش از مذار بود. این شخص پدر ابوالعباس احمد بن نصر الخطیب وزیر منتصر عباسی است که بسال 248 هجری قمری بجزیره کرت تبعید شد و جد احمد بن اسماعیل بن احمد خصیب است که کاتب عبیدالله بن عبدالله بن طاهر و مردی بلیغ و ادیب و شاعر بود. خصیب از طرف هارون الرشید عامل مصر گشت. ابوالعباس وی را مدح گفته است. سعدی در گلستان حکایتی درباره او دارد و ابن بطوطه نیز در سفرنامۀ خود نظیر آن حکایتی دارد، ولی هیچیک از این دو حکایت مقرون بصحت نیست. جهشیاری در ’الوزراء والکتاب’ و صاحب تجارب السلف نیز مطالبی درباره او ذکر کرده اند. (از تعلیقات دیوان منوچهری دامغانی چ دبیرسیاقی چ 2 ص 310)
