ابن محمد (یا ابراهیم بن محمد) بن سهل کرمانی، مکنی به ابومحمد و ملقب به قوام الدین. ادیب و فقیه حنفی قرن هفتم و هشتم هجری. وی به سال 664 ه. ق. متولد شد و نخست در دمشق و سپس در قاهره سکونت اختیار کرد و آنگاه به دمشق بازگشت و به سال 748 ه. ق. درگذشت. او راست: شرح الکنز و حاشیه بر مغنی خبازی، در اصول فقه. (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 115)
