عروه بن الزبیر. یکی از فقهای سبعۀ مدینه. مولد او قرع، قریه ای به چهار روزه راه از مدینه در 22 یا 26 هجری قمری و وفات وی به سال 94 هجری قمری است. مادر او اسماء ذات النطاقین بود و بزمان ولید بن عبدالملک ریشی در پای عروه پدید شد و علاج آن را قطع گفتند و پای او ببریدند و او هفت سال پس از آن بزیست. رجوع به حبط ج 1 ص 255 شود
