محمد بن محمد بن ابی القاسم، مکنی به ابوعبدالله و ملقب به مزجاجی. صوفی و اهل زبید یمن است. اشرف اسماعیل، سپس فرزندش الناصر او را محترم میداشتند و او ندیم و ملازم الناصر بود. مزجاجی در زبید مسجدی نیکو بنا کرد و کتابخانه ای بزرگ بر آن وقف کرد و در آن کتابخانه کتب بسیار در فنون مختلف گردآوری کرده بود. او راست: هدیه السالک الی اهدی المسالک. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 7 ص 274). در کتاب طبقات الخواص ص 155 و نیز در الضوء اللامع ج 9 ص 188 ترجمه او آمده است. (از حاشیۀ الاعلام ج 7 ص 274)
