محمد بن الحسن بن ابراهیم الاسترآبادی یا جرجانی معروف به ختن فقیه شافعی، از مبرزین علماء نظر وجدل، در 337 هجری قمری به نیشابور رفت و دو سال بدانجا اقامت گزید، سپس باصفهان شد و مسند ابی داود را از عبداﷲ بن جعفر استماع کرد و پس از آن به عراق سفر کرد، شرح کتاب تلخیص ابی العباس بن قاص از اوست، و در سال 386 هجری قمری به هفتادوپنجسالگی بجرجان درگذشت، و چون داماد ابی بکر اسمعیلی فقیه بود او را ختن می گفتند