قیس بن السکن بن قیس. صحابی بدری است (از بنونجّار). وی بزمان رسول صلوات الله علیه قرآن را گرد کرد. وفات او به سال 15 هجری به یوم الجسر بود. صحابه افرادی بودند که در جریان نزول وحی، شاهد زنده ی اتفاقات تاریخی اسلام بودند. حضور این افراد در کنار پیامبر باعث شد سنت نبوی از طریق آنان به نسل های بعد منتقل شود. اصطلاح «صحابی» در منابع اسلامی، منزلتی ویژه دارد و به افراد خاصی تعلق می گیرد.
