ابن خالد بن عمیر سمتی، مکنی به ابوخالد و معروف به سمتی، اهل بصره. فقیه و متهم به زندقه بود. از پیشوایان فرقۀ جهمیه و نخستین کسی است که کتابی درباره شروط نوشته و نیز اولین کسی است که رأی ابوحنیفه را به بصره برده است. کتابی در ’تجهم’ دارد و گفته اند که در آن میزان و رستاخیز را انکار کرده است. درنزد بیشتر اهل حدیث دروغگو و زندیق شمرده می شود. و به سال 190 هجری قمری درگذشته است.
