حسن بن عثمان قاضی. فقیه و ادیب و از علمای انساب. او بزمان مأمون خلیفۀ عباسی قاضی قسمت شرقی بغداد بود. و چون بخلق قرآن معتقد نبود چندی بطرسوس نفی شد و سپس او را بازگردانیدند و او در هشتاد وهفت سالگی در 243 هجری قمری فرمان یافت. او راست: کتاب الاّباء والامهات. کتاب معانی عروه ابن الزبیر. کتاب القاب الشعراء. کتاب طبقات الشعراء. (از ابن الندیم و جز او)
