قطب الدین محمود یا محمد بن محمد رازی ورامینی بویهی. نسب او به آل بویه می پیوندد. حکیم و فاضلی معروف، و در فقه شاگرد علامۀ حلی و در معقول تلمیذ قاضی عضد ایجی است و چون مدتی در دمشق ب مدرسه ظاهریه در یکی از حجرات تحتانی منزل کرد به قطب تحتانی مشهور است. او راست: شرح شمسیه و شرح مطالع و محاکمات (حاشیه بر شرح اشارات) و حاشیۀ کشاف و شرح قواعد و شرح مفتاح و رساله ای در تحقیق کلیات و رساله ای در تصور و تصدیق و شرح حاوی. وفات او به سال 677 هجری قمری بوده است
