معنی ابوبکر بن عمر
- ابوبکر بن عمر (اَ بو بَ رِ نِ عُ مَ)
- ابن ابراهیم بن دعاس، و نام او کنیت اوست. ادیبی شاعر. او در اول نزد سلطان مظفر مقرب بود، سپس او را به زبید نفی کرد و وی به سال 676 هجری قمری در آنجا درگذشت
نخستین قائد و سلطان مرابطی از قبائل بربر. او از سال 448 تا 480 هجری قمری حکم راند