ابن ابراهیم مکنی به ’ابوالوفا’. اوکسی است که کشته شدن عزّالدولۀ بختیار بن معزالدوله دیلمی، با مشورت او و به فرمان عضدالدولۀ دیلمی، صورت گرفته است. ابن اثیر در تاریخ کامل گوید: و اسر بختیار، و احضر عند عضدالدوله، فلم یأذن بادخاله الیه، و امر بقتله، فقتل. و ذلک بمشوره ابی الوفاء طاهر بن ابراهیم (فی سنه 367). (تاریخ کامل ج 8 ص 275). ومؤلف حبیب السیر آرد: طاهر کسی است که صمصام الدوله دیلمی را دستگیر کرده، نزد ابونصر بن بختیار برد، و صمصام الدوله به امر ابونصر کشته شد. کیفیت واقعه چنان بود که در سال 388 هجری قمری صمصام الدوله به عرض لشکرمشغولی فرمود، و نام هر کس را که نسبش به دیلم میپذیرفت، از دفتر حک میکرد، و چون آن لشکریان از مرسوم و علوفه نومید شدند، مستحفظان اولاد بختیار را فریفته، ایشان را از بند بیرون آوردند، و جمعی از رنود و اوباش به ایشان پیوسته، چون صمصام الدوله از کیفیت حادثه خبر یافت، قصد نمود که در یکی از قلاع فارس متحصن گردد، تا سپاه او از بغداد مراجعت کنند، اما کوتوالان قلعه او را راه ندادند، و صمصام الدوله با سیصد نفراز لشکر در دیه ’دمان’ که موضعی است در دوفرسخی شیراز فرود آمده، طاهرنامی که رئیس آن منزل بود او را گرفته پیش ابونصر بن بختیار برد، و ابونصر در سنۀ مذکوره صمصام الدوله را به قتل رسانید، و مادرش را نیز کشته، آن دو قتیل را در دکانچۀ سرای امارت دفن کردند، و چون بهاءالدوله به فارس شتافت، ایشان را از آن مدفن بمقبرۀ آل بویه نقل کردند، و مدت حکومت صمصام الدوله در فارس، نه سال و هشت ماه بود. (حبیب السیر)
