البقال. عثمان بن علی بن المعمر بن ابی عمامه. برادر ابی سعد معمر بن علی واعظ. او ادب از عبدالواحد بن برهان و ابومحمد حسن بن دهان و غیر آن دو فراگرفته است و گویند سیرتی غیر مرضی داشته و تارک الصلوه بوده است و ارتکاب محظورات میکرده. وفات او به سال 517 هجری قمری است و از شعر اوست: اری شعره بیضاء فی الخد نابته لها لوعه فی صفحهالصدر ثابته و من شؤمها انی اذا رمت نتفها نتفت سواها وهی تضحک شامته. رجوع به فوات الوفیات ج 2 ص 31 شود
