ابن طلحه بن کردان واسطی. مکنی به ابوالقاسم. وی نحوی بود و نزد ابوعلی فارسی و رمانی تحصیل کرد. و در سال 424هجری قمری درگذشت. او را کتابی است بزرگ در اعراب قرآن، که در حدود 15 مجلد است. (از معجم المؤلفین از سیرالنبلاء ذهبی ج 11 ص 94 و الوافی صفدی ج 12 ص 77 و معجم الادباء ج 13 ص 259 و بغیهالوعاه سیوطی ص 339)
