الابوالقاسم المستعلی بالله، لقب احمد بن معد (المستنصربالله) بن الظاهرلدین الله علی، مکنی به ابوالقاسم است، نهمین تن از خلفای فاطمی در مغرب و مصر. وی به سال 467 هجری قمریمتولد و در سال 487 بعد از وفات پدرش با او بر خلافت بیعت شد. در عصر او فرنگیان مدت سه سال بر بیت المقدس مستولی بودند. وی بعد از هفت سال و دو ماه خلافت، به سال 495 هجری قمری در قاهره درگذشت. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 243 از ابن خلدون و ابن الاثیر و ابن خلکان)
