محمد بن احمد بن ابوجعفر طبسی، مکنی به ابوالفضل. حافظ و صاحب تصانیف بسیار بوده. از حاکم ابوعبدالله حافظ و ابوطاهر بن محمش زیادی و ابوالقاسم بن حبیب مفسر و ابوالحسن محمد بن قاسم فارسی و جز ایشان از اصحاب ابوالعباس اصم حدیث نوشته است و سفری بمرو کرده و در آنجا از ابوغانم کراعی و جز وی حدیث نوشته است. و گروهی از محدثان در نیشابور و هرات از او برای من حدیث روایت کرده اند از قبیل: ابوعبدالله بن شاه شادیاخی در نیشابور و جنیدبن محمد بن علی قاینی در هرات. وی در حدود سال 480 هجری قمری در طبس نیشابور (سبزوار) درگذشته است. (از انساب سمعانی برگ 367 ب)
