عبدالله بن خلید ایرانی رازی. شاعر. از مردم ری و یکی از شعرای معروف در زبان عرب. او را در لغت و شعر عرب مهارت و براعتی تمام بود وبخراسان کاتب دربار آل طاهر و مؤدب اولاد عبدالله بن طاهر بود و ابن الندیم گوید: او را صد ورقه شعر است و تصانیف بسیار دارد از جمله: کتاب ما اتفق لفظه و اختلف معناه. کتاب التشابه. کتاب الأبیات السائره. کتاب معانی الشعر. وفات وی به سال 240 هجری قمری بوده است
