مکنی به ابوالعباس محمد بن احمد و هو حمدون الحامض بن عبدالله بن عبدالصمد بن علی بن عبدالله بن عباس. معاصر هارون و تا زمان متوکل میزیسته است. جحظه گوید: احفظ و نیکوشعرتر از وی ندیدم و او هر صناعتی که در دنیا هست میدانست و بکار می بست. و ناصبی متعصب بود. وقتی از او ناسزائی نسبت به علی علیه السلام صادر گشت و قومی از رافضیان آن بشنیدند و او را شب در خواب از بام بیفکندند و بمرد (در قصر ابن هبیره به سال 250 هجری قمری). و مولد او به سال 175 هجری قمری بود و از اوست: کتاب الرسائل. کتاب جامعالحماقات و حاوی الرقاعات. کتاب المنادمه و اخلاق الخلفاء و الامراء. کتاب نوادر و امالی او. کتاب اخبار و شعر او. رجوع به ابن الندیم و رجوع به ج 6 ص 271 معجم الادباء چ مارگلیوث شود
